اصول پایه تغییرات رفتاری درچاقی
پرخوری علل متفاوتی دارد اما آنچه باعث بروز و استمرار پدیده چاقی می شود پدیده پر خوری غیر ارادی است که معمولا ارتباطی با گرسنگی ندارد . این پدیده معمولا ناشی از جانشینی خوردن با بسیاری از عواملی می گردد که معمولا باعث خشم و ناراحتی ما می گردد یعبارت دیگر پر خوری بعنوان عاملی برای تسکین موقت فرد مورد استفاده قرار میگیرد مثلا در جهت کنترل خشم , عصبانیت و یا بعنوان یک پاداش بعد از یک کار سخت و در نتیجه اینگونه موارد است که باعث دریافت کالری بیش از حد نیاز می گردد.
اشکال افراد پر خور دراین است که که فکر نمی کنند که اشکالی که اتفاق افتاده در گذشته بوده و پر خوری در لحظه حال صورت می گیرد این یکپارچه کردن گذشته و حال با فلسفه زندگی رو به پیشرفت تناسب ندارد . اگر درلحظه ناراحتی و تنش های ذهنی فکر می کنید کاری که می کنید مثل پرخوری صحیح است درست مثل این می ماند که با چشم بند و گوش گیر , چشم و گوش خود را ببندید و رو در روی زیباترین تابلو نقاشی قرار گیرید و سپس تجسم کنید که روبروی یک دیوار ساده هستید ولی بدانید هیچ واقعیتی در زندگی عوض نمی شود جز اینکه عمدا نخواهیم ببینیم و بشنویم
باید توجه داشت که پرخوری یک عامل تسکینی کوتاه مدت و موقتی بوده و از آنجا که چاقی خود یک عامل بسیار قوی جهت ایجاد خشم و ناراحتی فرد از خود میباشد لذا باعث ادامه استمرار این روند و پرخوری های بی اختیار مکرر می گردد.
برای کنترل و درمان پرخوری های بدون اراده لازم است که دست از ستیز با خود بردارید باید سعی کنید با کنترل آگاهانه روی خود از ایجاد پرخوری های غیر ارادی اجتناب کنید توجه داشتــه باشید که بسیـاری از افراد که ادعا می کنند کنترلی بر میزان خوردن خود ندارند باید بدانند که پرخوری یک پدیه ثانویه بوده و عامل اصلی پرخوری مثل انواع استرس ها در اصل اتفاق افتاده پس با ادامه پر خوری هیچ مشکل ریشه ای از فرد حل نمی شود ضمن اینکه فرد با تکرار این گونه موارد دچار نوعی عادت غلط یا وسواس فکری می گردد که باعث می شود عامل ایجاد کننده استرس بتواتد براحتی عوارض خود را به فرد تحمیل نماید
درمان چاقی بیش از نیاز به ستیز و نفرت از خویش و چاقی موجود در بدن عشق و احترام به خود و برخورد هوشیارانه با مشکلات اصلی تر زندگی دارد . برخورد هوشیارانه الزاما به معنی حل مشکل اصلی نبوده بلکه به معنی استفاده از راهکارهای مناسب در جهت حل موضوع و پرهیز از استفاده از روش هایی که بطور فزاینده به گستردگی مشکلات دامن می زند .
آنچه به پر خوری غیر ارادی پایان می دهد درک حقیقت زیستن در صلح و آرامش با خود و پرهیز از نزاع های ذهنی است است نه اجبارها و چارچوب های دستوری (که البته در جای خود مهم است )
راجع به احترام به خویش در جای خود صحبت می شود اما در حال حاضر باید به راهکارهای زیر برای انجام برخوردهای آگاهانه توجه نمود
1- به غذا بعنوان عاملی برای کاهش استرس های خود نگاه نکنید
2- نکته اساسی این است که باید تلقی فکری خود را عوض کنیم ما چیزی به نام" خوردن دست من نیست " یا پرخوری عصبی برای من یک عادت است نداریم توجه داشته باشید این پرخوری هویت شما نیست بلکه واکنشی به تنش های ذهنی شماست و در شرایط منطقی یعنی زمانی که آرام هستید به راحتی قابل توجیه است که رفتار غذایی کارایی چندانی دردرمان پایدار مشکلات عصبی ندارد
3- هر چه بیشتر از پرخوری برای کاهش استرس استفاده کنید به میزان تکرار و شدت استرس های شما اضافه میگردد به مانند افراد معتادی که با هر بار مصرف مواد متضررتر از قبل می شوند
4- چاقی خود عاملی برای بروز استرسهای شدید و ایجاد حس دلسردی و تنفر از خویش است پس چگونه میتواند عامل درمان مشکلات عصبی باشد ؟
5- پرخوری پاداش مناسبی برای جبران زحمات روزانه شما اعم ازکاری یا سایر موفقیت های شما نیست سعی کنید با توجه به علائق خود پاداش مناسب تری انتخاب کنید .
6- کسی که خودش را به دست غذا می سپارد در واقع بیش از هر چیزی خودش را به دست احساس های کینه , نفرت و خودپسندی می سپارد
7- سعی کنید هر چه بیشتر کنترل آگاهانه بر خود و حال خود در هر لحظه داشــته باشید آگاهی و تجسم لحظه ای حرکات تنفسی دم و بازدم و یا تمرکز آگاهانه در هر لحظه بر اعضا و اندام های بدن مانند موقعیت قرار گرفتن آنها و تماس آنها به اجسام دیگر مثل دسته مبل و یا میز و یا حتی ران های خود باعث افزایش تمرکز و شناخت بر خود شده و از بروز پر خوری غیر ارادی خواهد کاست
افراد مبتلا به پرخوری در حین درمان به دو دسته سخت گیر و آسان گیر تقسیم می شوند :
افراد سخت گیر معمولا در هنگام دریافت رژیم غذایی بسیار مقید به رعایت برنامه غذایی بوده و گاها حتی بسیار سخت تر از برنامه غذایی خود از خوردن پرهیز می کنند این افراد معمولا توقع بالایی از خود داشته و انتــظار دارند برنامه درمانی شان بسیار منظم و خوب پیش رفته و از هرگونه نقص احتمالی در روند برنامه بشدت دلگیر و افسرده می شوند این افراد در ادامه روند برنامه خود معمولا بسیار عصبی شده و در حالت زجر کشیدن به سر می برند و از همه مهم تر کاهش وزن را پاداشی بر این زجر روزانه تلقی کرده و همین امر باعث می شود عدم نتیجه گیری احتمالی مناسب باعث عصبانیت و قطع برنامه های درمانی خود برای مدت طولانی شود
افراد آسان گیر برخلاف افراد سخت گیر خود را در برخی شرایط خاص مثل حضور در مهمانی ها و مسافرت مقید به رعایت رژیم ندانسته و به این ترتیب در حالتهای بسیاری از برنامه خارج می شوند این افراد علی رغم تمایل به لاغری فرصت نامحدودی برای خود قائلند و برای هر چند روز رژیم گرفتن خود دنبال پاداشی از جنس خوردن می گردند
هر دو این افراد در ارائه یک برنامه اصـولی برای درمان پرخوری خود عاجزند چرا که هر دو این افراد توجــهی به نیاز های واقعی بدن در جهت رسیدن به تناسب اندام ندارند . برنامه واقعی این افراد رسیدن به یک فرمول واقعی برای دریافت مواد غذایی به اندازه نیاز بوده که افراط و تفریط در آنها جایی ندارد همانگونه که قبلا بیان گردید برنامه واقعی در جهت کنترل پرخوری غیر ارادی نیاز به احساس احترام واقعی نسبت به خود دارد شکنجه دادن به خود و در عین حال پاداش خواهی لذت جویانه هیچکدام مفهومی از عشق و احترام به خود نداشته و ندارد و بیشتر در جهت همسویی با تمایلات و خواسته های غیر منطقی حین درمان می باشد .
همواره باید سعی نمود که در حین پروسه درمان به راهکاری رسید که در نهایت خوردن تنها در درجهت پاسخ به احساس گرسنگی منطقی باشد که اگر این اتفاق بیفتد قطعا پدیده چاقی کنترل شده و نیاز به هیچگونه برنامه دستوری جهت مصرف غذا نخواهد بود. برای دریافت رژیم لاغری آنلاین همین حالا اقدام کنید.